Musisz się odwołać w terminie 14 dni od otrzymania negatywnej decyzji. Istnieją różne wzory odwołań od decyzji MOPS, ale to wcale nie gwarantuje Ci sukcesu. Zważ, że każda sytuacja jest inna, dlatego konkretny wniosek nie musi wcale odpowiadać Twoim potrzebom. Uważamy, że lepiej postawić na pewne rozwiązanie, jakim jest
Jak odwołać się od decyzji administracyjnej? Instrukcja krok po kroku Odwołanie od decyzji jest środkiem prawnym, dzięki któremu w postępowaniu administracyjnym możemy powstrzymać realizację niekorzystnych dla nas postanowień. Na czym polega odwołanie od decyzji? Złożenie odwołania wiąże się z prośbą o ponowne rozpatrzenie sprawy, co organ ma obowiązek uczynić przed upływem wyznaczonego okresu. Aby osiągnąć założony cel, trzeba tak sformułować odwołanie od decyzji, aby nie było wątpliwości co do naszych oczekiwań. Od jakich decyzji można się odwołać? Można się odwoływać od wszystkich decyzji wydanych w naszej sprawie, jeśli się z nimi nie zgadzamy. Warto korzystać z tego prawa, bo złożenie odpowiedniego podania sprawia, że sprawa zostaje ponownie rozpatrzona, z uwzględnieniem argumentów, które wysunął odwołujący się. Kasia gotuje z sałatka z kapustą pekińską Argumenty zawarte w odwołaniu powinny świadczyć o nieprawidłowości podjętej decyzji. Może to być decyzja ubezpieczyciela, ZUS-u, sądu, ale też podrzędnych organów, np. Komisji Kwalifikacyjnej przedszkola. Jeśli jesteśmy w stanie udowodnić działanie organu na naszą szkodę, możemy się uchronić się przed konsekwencjami odgórnych zarządzeń. Odwołanie od decyzji – od czego zacząć? Pierwszym i najważniejszym warunkiem, który należy spełnić, aby odwołanie zostało wzięte pod uwagę, jest złożenie go w terminie. Do każdej decyzji – niezależnie od organu, jaki ją wydaje – jest dołączona informacja o długości okresu, w jakim można się odwołać. Zwykle jest to 7, 14 lub 30 dni. Okres ten liczy się od momentu, w którym decyzja została doręczona. Jak napisać odwołanie od decyzji? Odwołanie od decyzji – jak każde pismo oficjalne – ma sformalizowaną budowę. Powinno składać się z 3 części – wprowadzającej, rozwijającej i zamykającej. Zanim jednak przejdziemy do konstruowania treści dokumentu, trzeba zadbać o to, by znalazły się w niej wszystkie niezbędne elementy obudowujące: miejsce i data w prawym górnym rogu, dane nadawcy z wyrównaniem do lewej strony (imię, nazwisko, adres, kod pocztowy i miejscowość, opcjonalnie – data i numer szkody), dane adresata z wyrównaniem do prawej strony (nazwa – imię i nazwisko konkretnego urzędnika wraz z zajmowanym przez niego stanowiskiem bądź nazwa placówki, adres, kod pocztowy i nazwa miejscowości, w której znajduje się placówka), wyśrodkowany tytuł dokumentu – Odwołanie od decyzji ............................................. (można doprecyzować), formuła grzecznościowa wyrównana do prawej strony (na końcu) wraz z odręcznym podpisem. Odwołanie od decyzji – o czym trzeba pamiętać? W odwołaniu powinna się znaleźć wyrażona wprost formuła „wnoszę odwołanie od stanowiska........................(tutaj nazwa instytucji) z dnia..........................(data wystawienia decyzji) w sprawie...............................(zwięzłe określenie istoty)”. W odwołaniu od decyzji kluczowe są 3 elementy: 1. Przytoczenie decyzji orzecznictwa i wyrażenie swojego stanowiska w tej sprawie. 2. Wskazanie, na czym polega nieprawidłowość decyzji (najlepiej jest powołać się tutaj na akty prawne). 3. Przedstawienie swoich oczekiwań. Pominięcie któregokolwiek z tych elementów daje organowi podstawę do potraktowania decyzji w sposób niespełniający oczekiwań adresata. Wiele zależy również od uzasadnienia, które powinno być rzeczowe, jasne i niefałszujące rzeczywistości.
Organ odwoławczy wyjaśnił także, iż stosownie do art. 147 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami warunki rozłożenia opłaty adiacenckiej na raty określa się w decyzji o ustaleniu opłaty, z czego wynika, że rozłożenie opłaty na raty jest pozostawione uznaniu organu.
Pieniądze i Prawo Porady prawne Data publikacji Czym jest opłata adiacencka i ile ona wynosi? Według ustawy o gospodarce nieruchomościami jest to opłata ustalona w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym budową urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu UE lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi albo opłata ustalona w związku ze scaleniem i podziałem nieruchomości. Wysokość opłaty adiacenckiej jest zróżnicowana. Wynosi nie więcej niż 50% różnicy między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu. Wysokość stawki procentowej tej opłaty ustala rada gminy w drodze uchwały. Opłata może być, na wniosek właściciela nieruchomości, rozłożona na roczne raty płatne w okresie do 10 lat. Warunki rozłożenia na raty określa się w decyzji o ustaleniu opłaty. Należność gminy z tego tytułu podlega zabezpieczeniu, w tym przez ustanowienie hipoteki. Decyzja o ustaleniu opłaty adiacenckiej stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej. Opłatę adiacencką może ustalić wójt Opłata adiacencka może być też ustalona przez wójta (burmistrza albo prezydenta miasta), jeżeli wzrośnie wartość nieruchomości w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela (art. 98a ustawy). Nie może być większa niż 30% różnicy wartości nieruchomości. Wszczęcie postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie do 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się pytania prenumeratorów Tygodnika Poradnika Rolniczego odpowiada dr hab. Aneta Suchońfot. Pixabay Zobacz także
Wobec brzmienia art. 145 ust. 2 u.g.n. wydanie decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie do trzech lat od dnia stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi Czym jest opłata adiacencka? Opłata taka może być naliczana, jeśli wartość nieruchomości wzrośnie na skutek jednego z trzech wymienionych zdarzeń: budowa urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi. Przy czym przez budowę takich urządzeń rozumie się także budowę drogi oraz wybudowanie (pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią) przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych; scalenie i podział nieruchomości, który ma na celu uzyskanie korzystniejszej konfiguracji przestrzennej poszczególnych nieruchomości i umożliwienie właściwego zagospodarowania nieruchomości; podział nieruchomości. Przy ustalaniu opłaty nie ma znaczenia fakt, że właściciel nie chce skorzystać z nowo powstałych instalacji (do obciążenia opłatą wystarcza bowiem samo stworzenie takiej możliwości) ani okoliczność, że nie zamierza on jej sprzedawać. Opłatę adiacencką należy odróżnić od opłaty planistycznej, która wprawdzie również wiąże się ze wzrostem wartości nieruchomości, lecz wynika on z innego zdarzenia (tj. zmiany przeznaczenia nieruchomości w związku z uchwaleniem lub zmianą planu miejscowego). Jaka może być wysokość opłaty adiacenckiej? Rada gminy w drodze uchwały ustala wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej (która jednak nie może przekroczyć stawek wskazanych w ustawie o gospodarce nieruchomościami). Prawo wiąże maksymalne progi stawek, jakie może ustalić gmina z rodzajami zdarzeń, z których wynika obowiązek wniesienia opłaty. I tak odpowiednio progi te wynoszą: 30% różnicy wartości nieruchomości, jeżeli opłata została naliczona w konsekwencji wzrostu wartości nieruchomości wskutek jej podziału dokonanego na wniosek właściciela (lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa); 50% wzrostu wartości nieruchomości wydzielonych w wyniku scalenia i podziału, w stosunku do wartości nieruchomości dotychczas posiadanych (przy ustalaniu wartości dotychczas posiadanych nieruchomości nie uwzględnia się wartości urządzeń, których nie można było odłączyć od gruntu, a także drzew i krzewów, jeśli zostało za nie wypłacone odszkodowanie); 50% różnicy między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu (w tym przypadku istnieje możliwość pomniejszenia ewentualnej różnicy wartości działki o koszta poniesione w związku z tą inwestycją). Kto i kiedy ustala nałożenie opłaty adiacenckiej? Wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, ustalić opłatę adiacencką każdorazowo po stworzeniu warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo po stworzeniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Ponadto, jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką z tego tytułu. Wydanie decyzji o ustaleniu tej opłaty może nastąpić w terminie do 3 lat od: dnia stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo dnia stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi, o ile w dniu stworzenia tych warunków obowiązywała uchwała rady gminy dotycząca wysokości opłaty adiacenckiej; dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. W przypadku opłaty adiacenckiej z tytułu scalenia i podziału nieruchomości, terminy i sposób wnoszenia opłat adiacenckich ustala wójt, burmistrz albo prezydent miasta, w drodze ugody z osobami zobowiązanymi do ich zapłaty, przez podpisanie protokołu uzgodnień. W razie niedojścia do ugody, o terminie i sposobie zapłaty rozstrzyga rada gminy, podejmując uchwałę o scaleniu i podziale nieruchomości. Nie zawsze jednak zaistnienie wymienionych zdarzeń skutkuje naliczeniem opłaty adiacenckiej przez gminę. Jest to bowiem uprawnienie, a nie obowiązek gminy - i jeśli gmina nie zrealizuje go w określonym ustawowym terminie, to później nie będzie mogła go zrobić. Dlatego w pierwszej kolejności, jeszcze przed zapoznaniem się z uchwałą, należy sprawdzić, czy obowiązek zapłaty wspomnianej wyżej opłaty nie przedawnił się. Weryfikacja uchwały Niewątpliwie warto zweryfikować, czy uchwała, która została wskazana w decyzji, określająca wysokość opłaty, nadal obowiązywała w chwili wydania tej decyzji, a ponadto dokładnie wczytać się w treść uchwały i zweryfikować podstawy obciążenia opłatą. Jeżeli np. gmina naliczyła opłatę w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym budową urządzeń infrastruktury technicznej, a uchwała wyraźnie nie wspomina o opłacie z tego tytułu, lecz dotyczy jedynie wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej od podziału nieruchomości, nie będzie podstaw do obciążania właściciela nieruchomości kosztami ich wykonania. Poradnik Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek! Do ustalenia opłaty nie są wymagane oddzielne uchwały do każdej decyzji - wystarczy jedna, generalna uchwała, nawet jeżeli została ona podjęta przed powstaniem idei budowy konkretnego wodociągu lub drogi. Analiza decyzji W przypadku nieruchomości, których wartość wzrosła w związku z budową urządzeń infrastruktury technicznej, dobrze jest zweryfikować, czy decyzja została w istocie wydana już po faktycznym stworzeniu warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo po stworzeniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Dla oceny tego kryterium bez znaczenia jest jednak moment rzeczywistego przyłączenia nieruchomości do sieci - liczy się natomiast fakt, że właściciel nieruchomości ma realną możliwość korzystania z nowego urządzenia lub drogi i to wówczas może zostać nałożona opłata. Takiej możliwości nie ma np. przed nieruchomością wylano już asfalt, ale nie został on jeszcze połączony z gminną siecią dróg. Zarzuty do operatu Wzrost wartości nieruchomości w związku z wymienionymi zdarzeniami gmina musi wykazać przy pomocy operatu szacunkowego sporządzanego przez rzeczoznawcę majątkowego. Organ gminy, ustalając opłatę adiacencką w drodze decyzji, jeszcze przed jej wydaniem wszczyna z urzędu postępowanie administracyjne, zawiadamia o tym strony, umożliwia im zajęcie stanowiska i wypowiedzenia się przez uczestników postępowania w kwestii poniesionych nakładów. Warto wówczas zapoznać z aktami postępowania, a w szczególności z operatem szacunkowym, a następnie sformułować ewentualne zarzuty pod adresem operatu i pytania do biegłego. Rolą organu administracji jest zadbanie o to, aby opinia rzeczoznawcy majątkowego wyjaśniała wszelkie zarzuty i wątpliwości zgłoszone przez stronę w postępowaniu. W tym celu gmina może zwrócić się do rzeczoznawcy majątkowego o zajęcie stanowiska w odniesieniu do zgłaszanych przez stronę zarzutów i wątpliwości. Analizując operat, wskazane jest zwrócenie uwagi zwłaszcza na takie kwestie: datę sporządzania operatu i datę wydania decyzji (okres pomiędzy tymi zdarzeniami nie powinien być bowiem dłuższy niż kilka miesięcy, ponieważ rzeczoznawca powinien badać stan nieruchomości w chwili stworzenia warunków do korzystania, ale według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej; od momentu sporządzenia operatu gmina nie może zatem zwlekać z wydaniem decyzji). wybór nieruchomości przyjętych do porównania jako nieruchomości podobnych (powinny być one porównywalne z nieruchomością stanowiącą przedmiot wyceny, ze względu na położenie, stan prawny, przeznaczenie, sposób korzystania oraz inne cechy wpływające na jej wartość). Tymczasem niekiedy rzeczoznawcy przyjmują za nieruchomości podobne nieruchomości z innych gmin, które mają całkowicie inną specyfikę. Wówczas różnica w wycenie poszczególnych nieruchomości wynikać będzie także z innych okoliczności, niż np. wybudowanie wodociągu. Czynniki te będą więc zaburzać wyniki operatu. Jeżeli zatem istnieją podstawy do sformułowania zarzutów względem operatu, można domagać się, by organ gminy wystąpił o ocenę jego prawidłowości do organizacji zawodowej rzeczoznawców majątkowych, która dokona tego w terminie maksymalnie 2 miesięcy. Jeśli zostanie wydana ocena negatywna, to od dnia jej wystawienia, operat szacunkowy utraci charakter opinii o wartości nieruchomości. Natomiast zlecanie przez stronę wykonania konkurencyjnego operatu szacunkowego innemu rzeczoznawcy nie ma sensu, gdyż taki operat nie może zastąpić ani wykluczyć operatu sporządzonego na zlecenie organu w toku prowadzonego postępowania. Odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego Od decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej przysługuje odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: SKO). W takiej sytuacji, jeżeli nawet odwołanie nie zostanie uwzględnione, obowiązek uiszczenia opłaty zostanie przesunięty w czasie. Z kolei jeśli SKO uchyli decyzję o ustaleniu opłaty adiacenckiej, a gmina nie zdąży wydać ponownej (w ciągu 3 lat od stworzenia możliwości korzystania z urządzeń), postępowanie może zostać umorzone jako bezprzedmiotowe. Wniosek o rozłożenie opłaty na raty Jeśli powyższe działania okazały się bezskuteczne, to zawsze można wystąpić do gminy z wnioskiem o rozłożenie opłaty adiacenckiej na raty - rozłożenie opłaty na raty z urzędu jest wykluczone. Na wniosek właściciela nieruchomości opłata adiacencka może zostać bowiem rozłożona na raty roczne płatne w okresie do 10 lat (przy czym wniosek może dotyczyć okresu krótszego niż 10 lat). Warunki rozłożenia na raty, takie jak liczba i wysokość rat, terminy płatności, wynikać będą z treści decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej. Co istotne, jeżeli zapłata zostanie rozłożona na raty, należność gminy z jej tytułu podlega zabezpieczeniu, przy czym najczęściej jako zabezpieczenie stosuje się hipotekę. Redaktor: Aleksandra Korczakfot. Thomas Jansa -
Zobacz też przygotowane przeze mnie wzory odwołań. Na prowadzony przeze mnie blogu przygotowałem już szereg tekstów dotyczących odwołań od decyzji ubezpieczycieli: Wzór odwołania od decyzji Generali. Wzór odwołania od decyzji Ergo Hestia. A także wzór odwołania od decyzji Allianz. Odwołanie od decyzji PZU w praktyce
Czym jest opłata adiacencka oraz jakich terminów musi trzymać się organ przy jej ustalaniu? Co sprawia, że organ może stracić swoje uprawnienia do nałożenia tej formy opłaty na mieszkańców gminy? Regulacje w sprawie opłat adiacenckich określone są w ustawie o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997r. Zgodnie z zawartymi tam przesłankami, obowiązek uiszczenia opłaty adiacenckiej może zostać nałożony na właścicieli lub użytkowników wieczystych takich nieruchomości, których wartość wzrosła w związku: podziałem nieruchomości, podziałem i scaleniem nieruchomości, budową urządzeń infrastruktury technicznej –np. drogi lub sieci kanalizacyjnej – z udziałem środków publicznych (Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego). Stawka opłaty musi bezpośrednio wynikać z uchwały rady gminy, z zastrzeżeniem, że nie może być ona wyższa niż 50 proc. odnotowanego wzrostu wartości nieruchomości. Opłatę adiacencką ustala organ właściwy ze względu na położenie nieruchomości - wójt, burmistrz lub prezydent miasta -w formie decyzji administracyjnej. Zgodnie z art. 145 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami organ posiada kompetencje do ustalenia tej formy opłaty każdorazowo po stworzeniu albo warunków do przyłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury, albo po zaistnieniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Co istotne, obowiązek uiszczenia takiej formy opłaty ciąży na właścicielu niezależnie od faktu, czy ma on zamiar w ogóle korzystać z nowo powstałej infrastruktury – tłumaczy Bartosz Antos z portalu Najczęstszym źródłem kłopotów, zarówno dla właścicieli nieruchomości jak i samej gminy, jest sposób obliczania terminu dla opłaty adiacenkiej. Zgodnie z prawem na wydanie decyzji ustalającej opłatę adiacencką gmina ma czas 3 lat, licząc od dnia, kiedy decyzja o podziale stała się ostateczna, lub kiedy właściciel nieruchomości uzyskał możliwość korzystania z powstałej infrastruktury (art. 145 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami). Wspomniany termin ma charakter materialno prawny, dla jego zachowania niezbędne jest wydanie decyzji przez organ I instancji, która wcale nie musi zawierać przymiotu ostateczności. W konsekwencji, jeśli decyzja staje się ostateczna po upływie trzyletniego terminu, ale jej wydanie nastąpiło przed upływem tego terminu, spełnione zostały wymogi przewidziane przez ustawodawcę. Stanowisko takie reprezentowane jest przez większość orzecznictw sądowych: przykładowo przez to Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu (sygnatura akt: II SA/Po 117/14), uchwały składu 7 sędziów Najwyższego Sądu Administracyjnego (sygnatura akt: I OSP 4/09). Dla zachowania dyktowanego przez prawo trzyletniego terminu na ustalenie opłaty adiacenkiej musi zaistnieć w obrocie prawnym decyzja, która wydana zostanie przed upływem tego terminu i określać będzie wysokość tej opłaty. Decyzja ta musi zostać skutecznie doręczona przed upływem terminu. A co w sytuacji, gdy wydana przez organ I instancji decyzja okazuje się wadliwa? Czy przerwany zostaje tym samym bieg terminu dyktowanego przez art. 145 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami? Warto przywołać w tym kontekście stanowisko reprezentowane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (sygnatura akt: II SA/ Gd 634/08). Zgodnie z tym orzecznictwem jeśli organ I instancji wydaje wadliwą decyzję ustalającą wysokość opłaty adiacenkiej przerwany zostaje bieg skonkretyzowanego w ustawie terminu. Z kolei sytuacja, w której uchylona zostaje decyzja organu I instancji, powoduje wyeliminowanie z prawnego obrotu jakiejkolwiek decyzji, co bezterminowo przerywa bieg trzyletniego terminu. A zatem wycofanie z obrotu prawnego wadliwej decyzji ustalającej opłatę adiacencką, jeżeli upłyną już trzyletni termin przewidziany do jej wydania, sprawia, że organ traci swoje uprawnienia do nałożenia tej formy opłaty na mieszkańców gminy. Jest to jedna z najczęstszych sytuacji w jakich organ gminy traci uprawnienia do kształtowania praw lub obowiązków jednostki w zakresie administracyjno-prawnego stosunku materialnego.W niektórych wypadkach właściciel nieruchomości musi zapłacić na rzecz gminy tzw. opłatę adiacencką. Wiąże się ona między innymi ze wzrostem wartości nieruchomości na skutek poniesienia przez Skarb Państwa lub samorząd wydatków na budowę infrastruktury technicznej. Ma na celu zrekompensowanie tych wydatków. Kwestie związane Opłata adiacencka (inaczej zwana: podatek adiacencki) jest naliczana z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek jej podziału lub uzbrojenia. Co to jest opłata adiacencka? Opłata adiacencka stanowi formę daniny publicznej na rzecz gminy lub miasta. Obowiązek uiszczenia opłaty po stronie właściciela (bądź użytkownika wieczystego) powstaje w przypadku wzrostu wartości nieruchomości na skutek: podziału nieruchomości;scalenia i podziału nieruchomości;budowy urządzeń infrastruktury – np. sieci wodociągowej lub kanalizacji sanitarnej;budowy drogi. Podatek adiacencki nie dotyczy nieruchomości przeznaczonych w obowiązujących miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego na cele rolne lub leśne. Wynika to wprost z ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z normą art. 143 ust. 1 przepisy dotyczące opłaty adiacenckiej stosuje się do nieruchomości bez względu na ich rodzaj i położenie, jeżeli urządzenia infrastruktury technicznej zostały wybudowane z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi, z wyłączeniem nieruchomości przeznaczonych w planie miejscowym na cele rolne i leśne, a w przypadku braku planu miejscowego do nieruchomości wykorzystywanych na cele rolne i leśne. Przepis art. 92 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Podkreślenia wymaga, że nie ma znaczenia jakie przeznaczenie nieruchomości przewiduje Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Pomimo to organy administracji często próbują dokonywać naliczenia opłaty powołując się na ten akt. Decyzja o ustaleniu opłaty adiacenckiej Opłata adiacencka jest ustalana w formie decyzji administracyjnej wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Warunkiem, który musi być spełniony, dla możliwości naliczenia opłaty adiacenckiej, jest wykazanie przez gminę, iż wskutek jej działań (podziału, budowy, scalenia i podziału) – nastąpił wzrost wartości nieruchomości. Kwestie opłaty adiacenckiej reguluje Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce przypadku opłaty adiacenckiej, naliczanej w związku ze wzrostem wartości nieruchomości na skutek budowy uzbrojenia, opłatę taką gmina może naliczyć kiedy spełnione zostaną wszystkie poniższe przesłanki: nastąpił wzrost wartości nieruchomościuzbrojenie zostało wybudowane z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi;w wyniku budowy uzbrojenia zostały stworzone warunki do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo po stworzeniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Odwołanie od decyzji Od decyzji organu I instancji o ustaleniu opłaty adiacenckiej przysługuje odwołanie na zasadach opisanych w kodeksie postępowania administracyjnego. Na odwołanie od decyzji jest 14 dni od daty otrzymania (odbioru) decyzji. Odwołanie składa się do organu II instancji za pośrednictwem organu, który wydał decyzję. Organem odwoławczym w sprawach opłaty adiacenckiej jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO). Od decyzji SKO przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Na złożenie skargi jest 30 dni. Jak uniknąć opłaty adiacenckiej Wiele osób zadaje sobie to pytanie. Naszym zadaniem nie jest jednak unikanie opłaty. Nasze zadanie polega przede wszystkim na tym, żeby opłata adiacencka była ustalona wtedy, kiedy pozwala na to prawo oraz we właściwej wysokości. Wysokość opłaty jest uzależniona od wykazanego wzrostu wartości nieruchomości, którego wielkość jest ustalana w ramach prowadzonego postępowania administracyjnego. Do postępowania administracyjnego mają zastosowanie przepisy Kodeksu Postępowania Administracyjnego. Podstawą do ustalenia opłaty jest różnica wartości, jaką nieruchomość ma po wykonaniu określonych działań (podział, budowa uzbrojenia, etc), a wartością, jaką nieruchomość miała przed ich dokonaniem. Operat szacunkowy czyli ile wynosi opłata adiacencka Wyłącznym dowodem, na podstawie którego może zostać określony wzrost wartości nieruchomości, to operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego. To specjalistyczne opracowanie, które podlega precyzyjnym regulacjom prawnym. Bardzo często operaty szacunkowe obarczone są istotnymi błędami, które powodują zawyżenie opłaty. Wbrew częstym opiniom nie jest prawdą, że organ nie ma prawa kontroli prawidłowości operatu szacunkowego. Operat szacunkowy podlega ocenie jak każdy inny dowód. Stawka opłaty Co do zasady opłatę adiacencką ustala się w oparciu o stawkę procentową tej opłaty ustaloną przez radę gminy (miasta) w stosownej uchwale. Dla ważności (i skuteczności) tej uchwały niezbędna jest jej publikacja w dzienniku urzędowym właściwego miejscowo województwa. Przedawnienie opłaty adiacenckiej Wszczęcie postępowania w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie do 3 lat, w którym decyzja o podziale stała się ostateczna lub orzeczenie o podziale nieruchomości stało prawomocne. Po tym terminie organ nie może już wszcząć postępowania. Następuje tzw. przedawnienie. Odwołanie od decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej albo skarga do sądu administracyjnego. Kompleksowo zajmujemy się sprawami dotyczącymi ustalenia podatku adiacenckiego. W szczególności: Przygotowujemy odwołania od decyzji organu I skargi do sądu administracyjnego od decyzji wydanych przez organ II darmo dokonujemy sprawdzenia (analizy) operatów szacunkowych. Reprezentujemy naszych klientów przed organami administracji oraz przed sądami porady prawne on line w zakresie prowadzonych postępowań w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej. Jak zacząć? Na początek wypełnij poniższy formularz. Dołącz swoją decyzję w sprawie ustalenia opłaty lub opisz swoją sprawę i wyślij zapytanie. Wskazane jest również dołączenie operatu szacunkowego. Jeżeli go jeszcze nie masz wystąp do organu prowadzącego sprawę o udostępnienie jego kopii.Co do zasady odwołanie od decyzji ZUS-u wnosi się do sądu Okręgowego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych właściwego ze względu na miejsce zamieszkania ubezpieczonego za pośrednictwem właściwej jednostki ZUS, która wydała decyzję, od której ubezpieczony się odwołuje. Przykład 5. Pani Anna zamieszkuje w Rzeszowie.
Opłata adiacencka to świadczenie pieniężne, bezzwrotne i przymusowe. Najczęściej podział nieruchomości powoduje powiększenie jej wartości. Duże pole ma znacznie mniejszą wartość niż wiele działek budowlanych, nawet mimo że część obszaru zostanie przekazana na drogi. Często za samodzielne mieszkania w budynku można uzyskać więcej środków niż za cały budynek. Zgodnie z art. 93 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603; dalej jako podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli jest on zgodny z ustaleniami planu miejscowego. W przypadku braku planu miejscowego – jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia tego planu, a gmina nie ogłosiła o przystąpieniu do sporządzenia planu – podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli jest zgodny z przepisami odrębnymi, a jeżeli przed dniem złożenia wniosku o podział była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, obowiązująca w dniu złożenia wniosku – jeżeli jest zgodny z warunkami określonymi w tej decyzji. Jeżeli gmina ogłosiła o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego przed złożeniem wniosku o podział nieruchomości, postępowanie w sprawie podziału zawiesza się do czasu uchwalenia tego planu, jednak nie dłużej niż na okres 12 miesięcy. Natomiast jeżeli nie został uchwalony plan miejscowy dla obszarów objętych, na mocy przepisów odrębnych, obowiązkiem sporządzenia takiego planu, postępowanie w sprawie podziału nieruchomości zawiesza się do czasu uchwalenia tego planu. Zgodność z ustaleniami planu dotyczy zarówno przeznaczenia terenu, jak i możliwości zagospodarowania wydzielonych działek gruntu. Podział nieruchomości nie jest dopuszczalny, jeżeli projektowane do wydzielenia działki gruntu nie mają dostępu do drogi publicznej, przy czym za dostęp do drogi publicznej uważa się również wydzielenie drogi wewnętrznej wraz z ustanowieniem na tej drodze odpowiednich służebności dla wydzielonych działek gruntu albo ustanowienie dla tych działek innych służebności drogowych, jeżeli nie ma możliwości wydzielenia drogi wewnętrznej z nieruchomości objętej podziałem. Nie ustanawia się służebności na drodze wewnętrznej w przypadku sprzedaży wydzielonych działek gruntu wraz ze sprzedażą udziału w prawie do działki gruntu stanowiącej drogę wewnętrzną. Odnośnie do możliwości podziału nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele rolne i leśne, a w przypadku braku planu miejscowego wykorzystywanych na cele rolne i leśne – zob. art. 92 oraz art. 93 ust. 2a Podziału nieruchomości dokonuje się na podstawie decyzji wójta, burmistrza albo prezydenta miasta zatwierdzającej podział. Podział nieruchomości polegający na wydzieleniu wchodzących w jej skład działek gruntu, odrębnie oznaczonych w katastrze nieruchomości, nie wymaga wydania decyzji zatwierdzającej podział. Decyzja lub orzeczenie sądu stanowią podstawę do dokonania wpisów w księdze wieczystej oraz w katastrze nieruchomości. Podziału nieruchomości dokonuje się na wniosek i koszt osoby, która ma w tym interes prawny. Można go także dokonać z urzędu, jeżeli: jest on niezbędny do realizacji celów publicznych; nieruchomość stanowi własność gminy i nie została oddana w użytkowanie wieczyste. Działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe – z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela – przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Według art. 98a 1. Jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką z tego tytułu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy, w drodze uchwały, w wysokości nie większej niż 50% różnicy wartości nieruchomości. Ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej. Przepisy art. 144 ust. 2, art. 147 i art. 148 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się przy podziale nieruchomości dokonywanym niezależnie od ustaleń planu miejscowego. 3. Jeżeli w wyniku podziału nieruchomości wydzielono działki gruntu pod drogi publiczne lub pod poszerzenie istniejących dróg publicznych, do określenia wartości nieruchomości, zarówno według stanu przed podziałem jak i po podziale, powierzchnię nieruchomości pomniejsza się o powierzchnię działek gruntu wydzielonych pod te drogi lub pod ich poszerzenie. Właściciel będzie zobowiązany do uiszczenia opłaty adiacenckiej ustalonej przez wójta (burmistrza lub prezydenta miasta), jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki: w wyniku podziału wzrosła wartość nieruchomości składającej się z 2 działek; podział nieruchomości był uzależniony od treści istniejącego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego; rada gminy podjęła uchwałę ustalającą procentową wysokość stawki opłaty adiacenckiej; nie minął okres 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna lub orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Wymierzenie opłaty adiacenckiej na podstawie art. 98 ust. 4 w związku ze wzrostem wartości nieruchomości w wyniku jej podziału jest dopuszczalne, jeżeli w chwili podziału nieruchomości obowiązywała uchwała rady gminy o ustaleniu stawki procentowej tej opłaty. Przepis art. 98 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, jak zaznaczono, zezwala zarządowi gminy na ustalenie opłaty adiacenckiej w określonej wysokości, jeżeli w wyniku podziału nieruchomości wzrosła jej wartość. Ustawodawca położył w tym wypadku szczególny nacisk na fakt podziału nieruchomości, to znaczy moment, w którym decyzja wójta, burmistrza lub prezydenta miasta zatwierdzająca projekt podziału zaczęła obowiązywać w obrocie prawnym i wywierać określone skutki prawne na dzień, w którym decyzja stała się ostateczna. Jeśli już sam podział nieruchomości spowodował wzrost jej wartości, to zarząd gminy jest legitymowany do wymierzania opłaty adiacenckiej z tego tytułu. Wzrost wartości nieruchomości spowodowany podziałem musi być niewątpliwy i na organie gminy ciąży obowiązek wykazania bezpośredniego związku między dokonanym podziałem nieruchomości a wzrostem jej wartości. Podział nieruchomości, który spowodował wzrost jej wartości, jest więc w tym przypadku czynnikiem zezwalającym na uruchomienie procedury ustalenia opłaty adiacenckiej i jednocześnie wyznacznikiem podmiotu obowiązanego do uiszczenia tej opłaty. Mam nadzieję, że w aktach sprawy znajduje się wycena rzeczoznawcy sprzed podziału nieruchomości i po nim. To na gminie będzie ciążył obowiązek wykazania wzrostu wartości działki. Na tym etapie niewiele da się jednak zrobić, powinniśmy poczekać na wydanie decyzji. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .
Wojciech Dmitrowski 3 grudnia 2020. Poniżej zamieszczam wzór odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego dla opiekunów osób niepełnosprawnych, którym odmówiono przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z powodu stwierdzenia, że niepełnosprawność powstała później niż po ukończeniu18 lub 25 roku życia
W poprzednim artykule była mowa o tym co to jest opłata adiacencka i w jakich maksymalnych wartościach może być nakładana. Dzisiaj trochę o procedurach związanych z opłatą adiacencką. Opłata adiacencka – jak przebiega procedura jej nałożenia? Analizując szczegółowo, jak przebiega obarczenie danego podmiotu opłatą adiacencką, należy wskazać, że: Wysokość opłaty adiacenckiej jest ustalana w drodze decyzji, adresowanej do podmiotu, który taką opłatę ma uiścić; Naliczenie opłaty adiacenckiej, jak i wydanie w związku z tym decyzji przez właściwy organ samorządowy, jest czasowo ograniczone, tj. ma to nastąpić najpóźniej w ciągu 3 lat od dnia, w którym nastąpiło rzeczywiste podwyższenie wartości danej nieruchomości, dla przykładu od dnia, kiedy zakończono na tej nieruchomości wybudowanie infrastruktury technicznej, podnoszącej jej wartość. Należy jednak mieć na względzie, że znane są liczne gminy, których włodarze takiej opłaty właścicielom nieruchomości nie naliczają, mimo, iż Ci spełniają odpowiednie ku temu warunki. Z czego to wynika? Przede wszystkim z charakteru przepisu, który stanowi o tej opłacie. Jej naliczenie jest wskazane jako uprawnienie (możliwość) gmin, a nie ich obowiązek. Zatem, jest uznaniowe i zależne od władz gminy, czy taka opłata jest stosowana, naliczana, czy też nie. Otrzymanie decyzji o naliczonej opłacie adiacenckiej to nie ostateczność … Otrzymanie decyzji o opłacie adiacenckiej nie jest ostateczne, chociaż powaga aktu, jakim jest wydawana decyzja administracyjna w tej sprawie, mogłaby sprawiać takie wrażenie. Zainteresowani powinni wziąć pod uwagę w takiej sytuacji, że: od decyzji organu samorządowego w sprawie nałożenia opłaty adiacenckiej jej adresat może wnieść odwołanie, podmiotem właściwym do rozpatrywania takich odwołań jest: Samorządowe Kolegium Odwoławcze. Po niekorzystnym dla zainteresowanego rozstrzygnięciu sprawy przez SKO może się on odwołać dalej do sądu administracyjnego, a w końcu także do NSA, dopuszczalnym rozwiązaniem i stosowanym w praktyce jest również rozłożenie na raty opłaty adiacenckiej, którą dana jednostka jest zobowiązana zapłacić. Pozwoli to przynajmniej na rozłożenie ciężaru finansowego opłaty. możliwe jest również kwestionowanie wydanej decyzji poprzez podważanie wiarygodności, prawidłowości zastosowanych na etapie wyliczeń kalkulacji wartości nieruchomości; znane jest wreszcie kwestionowanie przez stronę obarczenia jej taką opłatą w drodze postępowania sądowego. Zatem, jak wynika z powyższego, opłata adiacencka to szczególny rodzaj opłaty od wartości nieruchomości, gdy ta w ustalonych przypadkach uległa zwiększeniu. Naliczenie tej opłaty nie jest jednak obowiązkiem gmin, a jedynie uprawnieniem. Nadto od wydanej decyzji administracyjnej w sprawie naliczenia tej opłaty strona obarczona nią może również wnieść odwołanie do odpowiednich organów. MM.
Jest to opłata pobierana od strony, która dokonuje transakcji i ma na celu zrekompensowanie sąsiadom strat poniesionych w wyniku tej transakcji. Opłata ta może być obowiązkowa lub dobrowolna, w zależności od sytuacji. Jeśli chodzi o obowiązek płacenia opłaty adiacenckiej, to jest on określany przez prawo państwowe i lokalne.
Pojęcie opłaty adiacenckiej wprowadza ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Opłata adiacencka to opłata wynikająca ze wzrostu wartości nieruchomości, powstałego na skutek: podziału działki na wniosek właściciela nieruchomości, scalenia i podziału nieruchomości, budowy infrastruktury, uzbrojenia nieruchomości. Zobacz naszą nowoczesną Mapę Geoportal360 Kto ustala opłatę adiacencką Opłata adiacencka jest naliczana przez wójta gminy, prezydenta miasta, burmistrza w drodze decyzji. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala Rada Gminy w drodze uchwały, w wysokości nie większej niż 30% różnicy wartości nieruchomości. Wszczęcie postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej może nastąpić w okresie do 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Do ustalenia opłaty adiacenckiej przyjmuje się stawkę procentową obowiązującą w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale nieruchomości stało się prawomocne. Opłata adiacencka na skutek podziału nieruchomości Wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określana jest według cen na dzień, w którym decyzja o podziale stała się ostateczna. Wartości nieruchomości przed i po podziale ustalają rzeczoznawcy majątkowi. Stan nieruchomości przed podziałem przyjmuje się na dzień wydania decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości, a stan nieruchomości po podziale przyjmuje się na dzień, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Rzeczoznawca majątkowy wyceniając nieruchomość przed i po podziale nie uwzględnia części składowych nieruchomości. Wartość nieruchomości przyjmuje się, jako sumę wartości działek możliwych do samodzielnego zagospodarowania wchodzących w skład nieruchomości podlegającej podziałowi. Jeżeli w wyniku podziału nieruchomości wydzielono działki pod drogi publiczne, powierzchnię nieruchomości pomniejsza się o powierzchnię działek gruntu wydzielonych pod te drogi lub pod ich poszerzenie. W rozliczeniu opłaty adiacenckiej lub zaległości z tego tytułu, osoba zobowiązana do jej wniesienia może przenieść na rzecz gminy – za jej zgodą, prawa do działki gruntu wydzielonej w wyniku podziału. Przeczytaj: Podział nieruchomości – postępowanie krok po kroku Opłata adiacencka na skutek scalenia nieruchomości i ich ponownego podziału Inną przesłanką do naliczenia opłaty adiacenckiej jest scalenie nieruchomości i ich ponowny podział. Właściciele nieruchomości, ze względu na niekorzystne ukształtowanie działek uniemożliwiający ich racjonalne zagospodarowanie, mogą wspólnie złożyć do gminy wniosek o scalenie nieruchomości i ich ponowny podział. Do wniosku o scalenie nieruchomości i ich ponowny podział, właściciele muszą złożyć w formie aktu notarialnego zobowiązanie o dokonanie zamiany. Jeżeli w wyniku scalenia i podziału właściciele działek otrzymają nowe wydzielone nieruchomości muszą się liczyć z tym, że gmina nałoży na nich opłatę adiacencką w wysokości 50% wzrostu wartości nieruchomości w stosunku do wartości nieruchomości dotychczas posiadanych. Przy ustalaniu wartości nieruchomości nie są brane pod uwagę wartości urządzeń, drzew i krzewów znajdujących się na działce, jeżeli właściciel tych nieruchomości otrzymali za nie odszkodowanie. Przeczytaj: Scalanie i wymiana gruntów Opłata adiacencka na skutek budowy infrastruktury technicznej ze środków Skarbu Państwa, budżetu gminy czy środków unijnych Istotnym rodzajem opłaty adiacenckiej jest opłata naliczona właścicielowi nieruchomości na skutek budowy infrastruktury technicznej ze środków Skarbu Państwa, budżetu gminy czy środków unijnych. Naliczenie opłaty w takim przypadku sięga 50% wzrostu wartości nieruchomości. Przy czym w wymienionym przypadku, naliczenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w okresie 3 lat od podłączenia urządzeń lub udostępnienia drogi pod warunkiem, że w tym okresie będzie obowiązywała uchwała Rady Gminy o wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej. W przypadku naliczenia opłaty adiacenckiej, możemy wnosić do organu, który wydał decyzję o tej opłacie, o rozłożenie spłaty opłaty na raty. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala Rada Gminy w uchwale o scaleniu i podziale nieruchomości. Opłata adiacencka na skutek budowy infrastruktury technicznej i uzbrojenia na nieruchomościach scalanych i ponownie dzielonych Kolejną przesłanką w wyniku, której następuje nałożenie na właściciela nieruchomości bądź użytkownika wieczystego opłaty adiacenckiej, jest wybudowanie przez gminę na gruntach podlegających scaleniu i podziałowi, infrastruktury technicznej, której rodzaj został ustalony przed podjęciem decyzji o scaleniu i podziale. Osoby, które otrzymały nowe nieruchomości uzbrojone w infrastrukturę techniczną, są zobowiązane do zapłaty różnicy wartości pomiędzy nieruchomością nieuzbrojoną a nieruchomością uzbrojoną w wysokości 50% tej wartości. Koszty wybudowania infrastruktury technicznej na działkach podlegających scaleniu i ponownemu podziałowi nie mogą obciążać właścicieli gruntów, chyba, że na mocy zawartego z gminą porozumienia strony postanowią inaczej. W przypadku opłaty adiacenckiej wynikającej ze wzrostu wartości nieruchomości na skutek wybudowania infrastruktury technicznej na nieruchomościach scalanych i ponownie dzielonych, terminy i opłaty adiacenckie ustalane są w drodze ugody pomiędzy wójtem, prezydentem miasta, burmistrzem. W razie nie podpisania ugody, o dalszym sposobie postępowania decyduje Rada Gminy. Termin wniesienia opłaty adiacenckiej przez właścicieli gruntów nie może być krótszy niż termin wybudowania przez gminę urządzeń infrastruktury technicznej. Jeżeli w wyniku podziału nieruchomości wydzielono działki gruntu pod drogi publiczne lub pod poszerzenie istniejących dróg publicznych, do określenia wartości nieruchomości, zarówno według stanu przed podziałem jak i po podziale, powierzchnię nieruchomości pomniejsza się o powierzchnię działek gruntu wydzielonych pod te drogi lub pod ich poszerzenie. W rozliczeniu opłaty adiacenckiej lub zaległości z tego tytułu, osoba zobowiązana do jej wniesienia może przenieść na rzecz gminy, za jej zgodą, prawa do działki gruntu wydzielonej w wyniku podziału. Różnice między wartością działki gruntu wydzielonej w wyniku podziału, a należnością wynikającą z opłaty adiacenckiej pokrywane są w formie dopłat. W razie ustanowienia na nieruchomości ograniczonych praw rzeczowych decyzja o ustaleniu opłaty adiacenckiej stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej. W rozliczeniu opłaty adiacenckiej lub zaległości z tego tytułu, osoba zobowiązana do jej wniesienia może przenieść na rzecz gminy – za jej zgodą, prawa do działki gruntu wydzielonej w wyniku scalenia i podziału. Właściciel nieruchomości, któremu naliczono opłatę adiacencką ma dwa tygodnie na odwołanie się od decyzji gminy. Opłaty adiacenckie nie obejmują nieruchomości przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele rolne lub leśne. Przeczytaj także: Opłata planistyczna (renta planistyczna) Podstawa prawna: Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Foto:
Wzory pism O nas Kontakt Jesteś tutaj: Strona główna Prawo USTAWY SAS12/2011 Bez opłaty adiacenckiej za zabudowę zagrodową wydawany od 1996 r.
Zgodnie z Ustawą o gospodarce nieruchomościami właściciele nieruchomości uczestniczą w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej przez wnoszenie na rzecz gminy tzw. opłat adiacenckich. Przepis ten stosuje się także do użytkowników wieczystych nieruchomości gruntowych, którzy na podstawie odrębnych przepisów nie mają obowiązku wnoszenia opłat rocznych za użytkowanie wieczyste lub wnieśli, za zgodą właściwego organu, jednorazowo opłaty roczne za cały okres użytkowania wieczystego. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta może, w drodze decyzji, ustalić opłatę adiacencką każdorazowo po stworzeniu warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo po stworzeniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Wydanie decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie do 3 lat od dnia stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo od dnia stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi. W celu ustalenia opłaty przyjmuje się stawkę procentową określoną w uchwale rady gminy obowiązującą w dniu, w którym stworzono warunki do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo w dniu stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej i wysokość opłaty adiacenckiej zależą od wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego budową urządzeń infrastruktury technicznej. Ustalenie opłaty adiacenckiej następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartości opłaty adiacenckiej wynosi nie więcej niż 50% różnicy między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy w drodze uchwały. Wartość nieruchomości według stanu przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej i po ich wybudowaniu określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty serwis: Gmina Opłata adiacencka może być, na wniosek właściciela nieruchomości, rozłożona na raty roczne płatne w okresie do 10 lat. Warunki rozłożenia na raty określa się w decyzji o ustaleniu opłaty. Należność gminy z tego tytułu podlega zabezpieczeniu, w tym przez ustanowienie hipoteki. Decyzja o ustaleniu opłaty adiacenckiej stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej. Raty podlegają oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank wnoszenia opłaty adiacenckiej powstaje po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja o ustaleniu opłaty stała się ostateczna. W przypadku rozłożenia opłaty na raty obowiązek ten dotyczy wpłacenia pierwszej raty. Do skutków zwłoki lub opóźnienia w zapłacie opłaty adiacenckiej stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego. Wysokość opłaty adiacenckiej ustalona w decyzji podlega waloryzacji począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydana została decyzja, do pierwszego dnia miesiąca, w którym powstał obowiązek serwis: Dom i prawoPrzy ustaleniu opłaty adiacenckiej, różnicę między wartością, jaką nieruchomość ma po wybudowaniu urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką miała przed ich wybudowaniem, pomniejsza się o wartość nakładów poniesionych przez właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, na poczet budowy poszczególnych urządzeń infrastruktury organom gminy, rzeczoznawcom majątkowym sporządzającym opinie o wartości nieruchomości, a także osobom zobowiązanym do wniesienia opłaty adiacenckiej, właściwe podmioty są obowiązane udzielać informacji w sprawach ustalenia, że zostały stworzone warunki do podłączenia nieruchomości do urządzeń infrastruktury technicznej albo warunki do korzystania z wybudowanej drogi, wystarczające do ustalenia tej opłaty. Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Polski Ład. Ściąga dla przedsiębiorców, księgowych, kadrowych (PDF)
3. Kolegium powinno dążyć do polubownego załatwienia sprawy w drodze ugody. Jeżeli do ugody nie doszło, kolegium wydaje orzeczenie o oddaleniu wniosku lub o ustaleniu nowej wysokości opłaty. Od orzeczenia kolegium odwołanie nie przysługuje. 4. W przypadku oddalenia wniosku obowiązuje wysokość opłaty zaoferowana zgodnie z art. 78
Właściciel lub użytkownik wieczysty gruntu mogą otrzymać decyzję organu wykonawczego gminy o ustaleniu opłaty adiacenckiej z uwagi na wzrost jego wartości, spowodowany budową urządzeń infrastruktury technicznej. Nie dziwi odwoływanie się od decyzji w tej sprawie. Kontrola decyzji dotyczących wymierzania opłat adiacenckich prowadzi często do jej uchylenia. Autor analizuje popełniane błędy, zwłaszcza w odniesieniu do nieruchomości uzbrajanych nowymi urządzeniami (sieciami) wodociągowymi i kanalizacyjnymi, podkreślając, że brak uchwał i wadliwe decyzje uszczuplają dochody gmin o miliony złotych. Opłaty adiacenckie w budżecie gminy w praktyce stanowią niewielki udział. Jednak nie jest to powód, aby odstępować od ich naliczania, ponieważ ratio legis przepisów jest właśnie częściowe odzyskanie nakładów ponoszonych przez gminę, a skoro publiczne pieniądze zostały zainwestowane w uzbrojenie terenu, to gmina ma prawo i obowiązek pobierać opłaty z tytułu wzrostu wartości gruntów. Opłaty mają rekompensować częściowo koszty działania gminy, wywołujące wzrost wartości nieruchomości, które zostały poniesione przez państwo lub jednostkę samorządu terytorialnego[1]. Zakres rozważań dotyczy głównie rozdziału 7 „Udział w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej” ustawy o gospodarce nieruchomościami [2] oraz licznego orzecznictwa. Opłata adiacencka to opłata ustalona w związku ze wzrostem wartości nieruchomości, spowodowanym budową urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi (art. 4 pkt 11 ustawy o gospodarce nieruchomościami ). Jeżeli właściciel oraz użytkownik wieczysty gruntu (dalej: właściciel), zgodnie z art. 144 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami , otrzyma nagle decyzję o obowiązku zapłaty opłaty adiacenckiej, konkretnej kwoty pieniędzy w określonym terminie, to im większa wysokość opłaty i im mniejsze możliwości jej zapłaty lub większa świadomość prawna, tym częściej właściciel skorzysta z możliwości odwołania się po to przynajmniej, aby jeszcze przez jakiś czas decyzja była nieprawomocna i by opóźnić datę zapłaty (opóźnienie zapłaty o 6 miesięcy to realnie o 2–3% niższa opłata, bo takie odsetki można uzyskać od tej kwoty w półrocznej lokacie w banku). Z tego powodu orzecznictwo sądowoadministracyjne dotyczące opłat adiacenckich jest bogate. Według kontroli przeprowadzonej w 2007 r. przez NIK (będącej w dużej mierze inspiracją do niniejszego artykułu) w zakresie 204 decyzji nakładających obowiązek uiszczenia opłaty adiacenckiej, wobec których złożono odwołania, w przypadku 97 decyzji – 47,5% zostało z różnych przyczyn uchylonych przez SKO lub organy wykonawcze gminy[3]. Analizując orzecznictwo, podjąłem próbę wykazania najistotniejszych błędów popełnianych przez organy gminy, przy czym nie jest to wyliczenie wyczerpujące. 1. Niepodjęcie uchwały (uchwalenie zerowej stawki procentowej) Niepodjęcie przez radę gminy uchwały w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej to naruszenie prawa. Przepis art. 146 ust. 2 zd. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami został sformułowany jednoznacznie i kategorycznie: „(...) wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy w drodze uchwały”. Można uznać, że w niektórych sytuacjach – wyjątkowo – podjęcie uchwały byłoby bezprzedmiotowe. Dotyczy to tych gmin, w których wprawdzie urządzenia infrastruktury technicznej zostały zbudowane, lecz nie korzystano z wymienionych w ustawie czterech źródeł środków publicznych. Przykładowo, sieci wodociągowe i kanalizacyjne buduje spółka ze 100% udziałem gminy i wyłącznie ze środków uzyskanych z taryfy oraz z kredytu bankowego. Nie zostały tam zaangażowane środki publiczne wymienione w art. 143 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami Jednak do uznania, że nastąpiło wydatkowanie środków publicznych, cała inwestycja nie musi być pokryta w 100% z tych środków ani nawet w połowie. Wystarczy sam „udział”, czyli część kosztów. A zatem gminy nie mogą dobrowolnie rezygnować z przydzielonych im w drodze ustawy źródeł dochodu, zaś „ustalenie stawki procentowej opłaty adiacenckiej w wysokości 0% stanowi rezygnację ze źródła dochodów gminy określonego w ustawie i jest zatem obejściem przepisów konstytucyjnych i ustawy o gospodarce nieruchomościami”[4]. 2. Brak współpracy z przedsiębiorstwem sieciowym Można jednak wyobrazić sobie sytuację, że gmina będzie w błędnym przeświadczeniu, iż takie publiczne środki nie zostały zainwestowane. Jeśli bowiem z budżetu gminy wydatkowane są środki na infrastrukturę, wówczas gmina ma o tym wiedzę. Natomiast z pozagminnych środków publicznych mogą korzystać i korzystają także prywatne przedsiębiorstwa przesyłowe lub wytwórcze działające w np. w elektroenergetyce, gazownictwie[5], ciepłownictwie[6] itd., które niekoniecznie zawsze współdziałają z gminami, czego przykładem jest kulejące od 12 lat planowanie energetyczne w gminach. Zgodnie z art. 148b ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami „właściwe podmioty” (przedsiębiorstwa energetyczne, wodociągowe) są obowiązane udzielać organom gminy informacji o ustaleniu, że zostały stworzone warunki do podłączenia nieruchomości do urządzeń infrastruktury technicznej, wystarczające do ustalenia tej opłaty. Prawdopodobnie przedsiębiorstwa z własnej inicjatywy nie prześlą takich informacji gminie, zaś gmina niekoniecznie będzie regularnie ich żądać od wszystkich tych podmiotów. Jeżeli zażąda, to nie gwarantuje to otrzymania szybkiej odpowiedzi (brak sankcji) oraz odpowiedzi rzetelnej. Stąd brak pełnej wiedzy w gminie, zwłaszcza dużej, w zakresie istnienia przesłanek do ustalenia opłaty adiacenckiej (podjęcia uchwały, wydania decyzji) wydaje się prawdopodobny. Ponieważ to gmina podejmuje uchwały, na niej spoczywa inicjatywa sprawdzenia, czy istnieją przesłanki do podjęcia uchwały w sprawie ustalenia opłat adiacenckich, i to bez zbędnej zwłoki, czyli wręcz z odpowiednim wyprzedzeniem, bowiem zgodnie z obowiązującą od 2007 r. treścią art. 145 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami [7] w dniu stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej już powinna obowiązywać odpowiednia uchwała rady gminy, aby decyzja wójta (burmistrza, prezydenta miasta) mogła zostać skutecznie wydana. Praktycznym wyjściem z tej sytuacji jest natychmiastowe podjęcie stosownej uchwały w tych gminach, w których jeszcze jej nie podjęto, a najpóźniej po uzyskaniu wiedzy, że środki publiczne zostały zaangażowane. 3. Naruszenia kodeksu postępowania administracyjnego Zaniechanie wszczęcia postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej jest ryzykowne, a przesłanki do takiego zaniechania powinny być udokumentowane. Wszczęcie postępowania administracyjnego w przedmiocie opłaty adiacenckiej, na podstawie art. 145 ustawy o gospodarce nieruchomościami , następuje w ramach tzw. uznania administracyjnego, organ wykonawczy gminy nie ma bowiem obowiązku wszczęcia postępowania zmierzającego do jej ustalenia[8]. I słusznie, ponieważ niecelowe jest wszczęcie postępowania, jeśli byłaby przesądzona kwestia późniejszego jego umorzenia z urzędu. Natomiast w gminie, w której stosowna uchwała została podjęta i występowały przesłanki uzasadniające naliczenie opłaty, nieprawidłowością byłoby pozbawienie się możliwości uzyskania dochodów z opłaty. Zaniechanie musi być uzasadnione konkretnymi okolicznościami, do których zalicza się głównie poparty operatem szacunkowym brak wzrostu wartości nieruchomości. Naruszenia przepisów kodeksu postępowania administracyjnego[9] mogą dotyczyć całej procedury i choć w konkretnej sprawie może być dyskusyjne, czy np. wójt wyczerpująco zebrał i rozpatrzył cały materiał dowodowy (art. 77 Kodeksu postępowania administracyjnego ), doświadczenia praktyczne autora, jako administratywisty, pozwalają wytknąć naruszenia przepisów art. 61 i art. 10 Kodeksu postępowania administracyjnego , ponieważ są one oczywiste i powodują możliwość skutecznego wzruszenia decyzji. Postępowanie w sprawie ustalenia opłat adiacenckich wszczyna się z urzędu. Dniem wszczęcia postępowania jest pierwsza czynność względem strony, o której stronę powiadomiono, a jest nią z reguły zawiadomienie o wszczęciu postępowania (art. 61 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego ). Według analizy NIK w badanej grupie w 27% ogółu decyzji nie zawiadomiono strony o wszczęciu z urzędu postępowania w tej sprawie[10]. Sankcją jest tu możliwość wzruszenia decyzji w trybie wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 4 Kodeksu postępowania administracyjnego ), gdyż strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu[11]. Dodatkowo przepis materialny art. 147 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami przemawia za koniecznością umożliwienia udziału stronie w postępowaniu: właściciel powinien mieć możliwość wystąpienia w trakcie postępowania o rozłożenie opłaty adiacenckiej na raty roczne płatne w okresie do 10 lat, a w razie pozytywnego rozstrzygnięcia tej kwestii warunki rozłożenia na raty określa się w decyzji o ustaleniu opłaty. Gdyby pierwszym dokumentem w sprawie była otrzymana decyzja, wówczas właściciel nieruchomości byłby pozbawiony możliwości złożenia takiego wniosku. Z kolei zasada czynnego udziału strony w postępowaniu (art. 10 Kodeksu postępowania administracyjnego ) nakłada na wójtaobowiązek zapewnienia stronie czynnego udziału w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwia wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Odstąpienie od tej zasady może wystąpić tylko w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego bądź groźby niepowetowanej szkody materialnej. Kodeks traktuje ten obowiązek jako prawo do wypowiedzenia „ostatniego słowa”. Brak w aktach sprawy końcowego oświadczenia strony oraz dowodu, że organ prowadzący postępowanie pouczył stronę o przysługującym mu prawie, uzasadnia wniosek, że organ prowadzący postępowanie naruszył obowiązek ustalony w art. 10 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego Naruszenie omawianej zasady jest kwalifikowaną wadą procesową, która stanowi podstawę wszczęcia postępowania w sprawie wznowienia postępowania. Wprawdzie postępowanie toczy się z udziałem tylko jednej strony, lecz akta zawierają dokumenty nieznane stronie, np. operat szacunkowy oraz ewentualnie np. notatki służbowe rzeczoznawcy czy protokół z wizji lokalnej. WSA uznał, że skoro zgodnie z art. 7 Kodeksu postępowania administracyjnego w toku postępowania organy administracji stoją na straży praworządności i podejmują wszelkie kroki niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli, to z zawiadomienia, wydanego na podstawie art. 10 Kodeksu postępowania administracyjnego , powinna wynikać możliwość złożenia wniosku o rozłożenie na raty płatności opłaty adiacenckiej[12]. CZYTAJ DALEJ>>>> Przydatne materiały: Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2010 r., Nr 102, poz. 651 ze zm.)Zapraszamy zarówno gminy/miasta, które naliczają opłatę adiacencką, jak i te, które dopiero rozważają jej wprowadzenie. Czy jest możliwe odstąpienie od opłaty adiacenckiej, gdy były zrobione podziały pod inwestycje celu publicznego? W trakcie szkolenia mogą Państwo zadawać pytania na czacie. Podczas spotkania odpowiemy, jak
W myśl art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. nr 102, poz. 651, ze zm., dalej: UGN), jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką z tego tytułu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy, w drodze uchwały, w wysokości nie większej niż 30% różnicy wartości nieruchomości. Ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej. Stan nieruchomości przed podziałem przyjmuje się na dzień wydania decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości, a stan nieruchomości po podziale przyjmuje się na dzień, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne, przy czym nie uwzględnia się części składowych więc w myśl powyższego przepisu właściciel lub użytkownik wieczysty, na którego wniosek został dokonany podział nieruchomości może spodziewać się wszczęcia przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta postępowania ustalającego obowiązek uiszczenia jednorazowej opłaty adiacenckiej w wyniku podziału tejże także wskazać, że zgodnie z art. 98a ust. 2 UGN ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić, jeżeli w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale nieruchomości stało się prawomocne, obowiązywała uchwała rady gminy ustalająca wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej. Do ustalenia opłaty adiacenckiej przyjmuje się stawkę procentową obowiązującą w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale nieruchomości stało się marginesie wskazać trzeba, że opłata adiacencka nie stanowi podatku w rozumieniu Ordynacji podatkowej a do postępowań z nią związanych stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( z 2011 r. Nr 6, poz. 18, ze zm., dalej: KPA).Podstawą do wymierzenia opłaty adiacenckiej jest wycena rzeczoznawcy majątkowego określająca wartość dzielonej nieruchomości przed i po podziale. Wycena ta zawarta jest w operacie zwrócić uwagę, że operat taki powinien być sporządzony zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 39, ze zm., zwanego dalej: Rozporządzeniem). A zatem dokument ten powinien zawierać wszystkie niezbędne elementy wskazane w § 56 ust. 1 Rozporządzenia, tj. określenie przedmiot i zakresu wyceny, określenie celu wyceny, podstawę formalną wyceny nieruchomości oraz źródła danych o nieruchomości, ustalenie dat istotnych dla określenia wartości nieruchomości, opis stanu nieruchomości, wskazanie przeznaczenia wycenianej nieruchomości, analizę i charakterystykę rynku nieruchomości w zakresie dotyczącym celu i sposobu wyceny, wskazanie rodzaju określanej wartości, wyboru podejścia, metody i techniki szacowania, przedstawienie obliczeń wartości nieruchomości oraz wyniku wyceny wraz z więcej w operacie powinny być zawarte stosowne klauzule wskazujące an szczególne okoliczności dotyczące wyceny nieruchomości. Do operatu dołącza się również istotne dokumenty wykorzystane przy jego sporządzeniu operatu organ administracji publicznej powinien umożliwić stronie wypowiedzenie się co do zebranych dowodów, materiałów oraz zgłoszonych żądań. Powyższe wynika wprost z art. 10 § 1 oraz art. 81 KPA ustanawiających zasadę czynnego udziału stron w prawa czynnego udziału należy skorzystać. Często bowiem zdarzają się sytuację, w których operat szacunkowy sporządzony jest w sposób niewłaściwy. Wynikać to może z błędnego doboru nieruchomości porównywanych albo z błędnego opisu stanu nieruchomości, który stanowi jeden z fundamentalnych czynników mających wpływ na przypadku stwierdzenia jakichkolwiek zaniechań odnoszących się do sporządzonej wyceny warto złożyć zastrzeżenia do operatu szacunkowego. Pozwoli to na wyjaśnienie ewentualnych błędów lub nieścisłości dotyczących operatu. Organ administracji publicznej prowadzący postępowanie ustalające obowiązek uiszczenia jednorazowej opłaty adiacenckiej w wyniku podziału tejże nieruchomości powinien odnieść się do zgłoszonych przez stronę uwag. Warto wskazać w tym miejscu wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 22 sierpnia 2013 r., sygn. nr II SA/Bk 185/13, w którym zostało wskazane, że „W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalone jest stanowisko, że sporządzony przez rzeczoznawcę operat szacunkowy podlega ocenie przez organ administracji jako opinia biegłego w rozumieniu art. 84 Ocena tego dowodu powinna być wszechstronna i merytoryczna. Na organie bowiem spoczywa obowiązek dokładnego wyjaśnienia sprawy oraz podjęcia działań niezbędnych dla takiego wyjaśnienia. Przy merytorycznych zarzutach strony wobec treści operatu, niezbędnym działaniem organu w kierunku należytego wyjaśnienia sprawy powinno być umożliwienie rzeczoznawcy ustosunkowania się do zgłaszanych zastrzeżeń. Sposób określania wielkości współczynników korygujących wymaga bowiem specjalistycznej wiedzy rzeczoznawczej.”Jeżeli jednak organ administracji publicznej wyda decyzję ustalającą opłatę adiacencką bez uwzględnienia zastrzeżeń strony lub strona nie zgodzi się z ustaleniami organu ma ona jeszcze prawo do złożenia odwołania od decyzji. Prawo to wynika z art. 127 KPA, w myśl którego od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji. W przypadku decyzji wydanej przez prezydenta miasta organem odwoławczym, tj. wyższego stopnia jest samorządowe kolegium odwoławcze, do którego należy skierować odwołanie w terminie 14 dni od dnia doręczenia odwoławczy może nie podzielić stanowiska strony wskazanego w odwołaniu czego efektem będzie wydanie decyzji utrzymującej w mocy zaskarżoną decyzję lub wydanie decyzji o umorzeniu postępowania strona nie zgodzi się z otrzymana decyzją organu odwoławczego, wtedy może ona rozważyć wejście na drogę sądową tj. złożenie skargi do Wojewódzkiego Sądu więc z powyższego wynika, że w przypadku wszczęcia przez organ administracji publicznej postępowania ustalającego obowiązek uiszczenia jednorazowej opłaty adiacenckiej strona ma pewne prawa i możliwości, które warto wykorzystać, aby wysokość ustalonej opłaty była DrozdykStarszy konsultant podatkowyRussell Bedford Poland Sp. z
W ocenie gminy, czynności dotyczące poboru ww. zaliczek na opłatę adiacencką nie podlegają opodatkowaniu VAT. Organ uznał stanowisko gminy za nieprawidłowe, wskazując, że wpłaty zaliczek na poczet opłaty adiacenckiej dokonywane są na podstawie umów cywilnoprawnych, a nie decyzji administracyjnych. Gmina będzie realizowała
Opłata adiacencka jest regulowana przez ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z tą ustawą wysokość opłaty adiacenckiej ustala gmina. Wartość opłaty adiacenckiej zależy przede wszystkim od tego, jakie urządzenia infrastruktury technicznej – droga, przewody wodociągowe, kanalizacyjne, ciepłownicze i tym podobne – zostały wybudowane na terenie gminy. Opłata adiacencka dotyczy tylko tych właścicieli i użytkowników wieczystych gruntów, których wartość posiadanych nieruchomości wzrosła po wykonaniu tego typu prac. Opłata adiacencka – co to takiego?Opłata adiacencka to sposób partycypacji właścicieli nieruchomości w kosztach budowy urządzeń zaliczanych do infrastruktury technicznej, które tworzone są z pieniędzy publicznych, na przykład z środków pochodzących z Unii Europejskiej, ze Skarbu Państwa, z pieniędzy gminy lub samorządu. Z opłaty adiacenckiej wyłączone są grunty przeznaczone na cele leśne i rolne w miejscowym planie zagospodarowania lub kiedy brak jest takiego planu – grunty, które wykorzystywane są obecnie do takich celów. Opłata adiacencka dotyczy także użytkowników wieczystych jeśli nie wnoszą oni rocznych opłat za użytkowanie wieczyste albo wnieśli już opłaty roczne za cały okres planowanego użytkowania. Opłatę tą zobowiązani są uiścić wyłącznie ci właściciele i użytkownicy wieczyści, których nieruchomość zyskała na wartości w związku z prowadzonymi też: Czy właściciel mieszkania musi ponosić koszty eksploatacji i utrzymania mieszkania w spółdzielni mieszkaniowej?Wydanie decyzji o opłacie adiacenckiejOpłatę adiacencką nakłada na właścicieli nieruchomości wójt, burmistrz albo prezydent miasta każdorazowo po tym, gdy zostanie stworzona możliwość podłączenia danej nieruchomości do urządzeń infrastruktury technicznej, na przykład do gazociągu. Dotyczy to także możliwości korzystania z nowo wybudowanej drogi przebiegającej w pobliżu nieruchomości. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta mają trzy lata na wydanie decyzji o ustaleniu tego typu opłaty – trzy lata liczone są od dnia stworzenia warunków podłączenia się do nowych sieci przesyłowej albo od dnia, w którym można było korzystać z nowej drogi, jeśli wówczas istniała uchwała rady gminy dotycząca opłaty adiacenckiej. Wysokość opłaty obliczana jest według stawki procentowej zawartej w uchwale rady gminy. Warto jednak wiedzieć, że nie zawsze modernizacje wiążą się z koniecznością uiszczania opłat – bowiem wzrost wartości nieruchomości powinien zostać określony przez opinię rzeczoznawcy też: Czy właściciel mieszkania musi zostać członkiem spółdzielni mieszkaniowej?Wysokość opłaty adiacenckiej i termin jej uiszczeniaWysokość opłaty określana jest na podstawie stawki procentowej z uchwały rady gminy, ale nie może być wyższa niż 50% różnicy pomiędzy wartością nieruchomości przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej lub drogi, a wartością nieruchomości po ich utworzeniu. Wartość tę określa się na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej. Czternaście dni po ostatecznej decyzji dotyczącej tego typu opłaty właściciel ma obowiązek uregulowania płatności. Jeśli opłatę rozłożono na raty, wówczas powinien wpłacić pierwszą z nich. Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Polski Ład. Ściąga dla przedsiębiorców, księgowych, kadrowych (PDF)
Przyczyny ustalenia opłaty adiacenckiej. Co do zasady opłata adiacencka ustalana jest wtedy, gdy podziału nieruchomości dokonano na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wnosił opłaty roczne za cały okres, na który to prawo zostało ustanowionej. Opłata adiacencka może być jednak ustalona również wtedy, gdy
Przez opłatę adiacencką należy rozumieć opłatę, ustaloną w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym budową urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi, albo opłatę ustaloną w związku ze scaleniem i podziałem nieruchomości, a także podziałem nieruchomości. Kiedy może wystąpić opłata adiacencka?Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, opłata adiacencka może wystąpić w przypadku:1. podziału nieruchomości,2. scalenia i ponownego podziału,3. w związku z budową przez jednostkę samorządu urządzeń infrastruktury również: Na czym polega podział nieruchomości? Opłata jako świadczenieOpłata to świadczenie pieniężne, bezzwrotne i przymusowe. Od podatku różni się tym, że jest ona odpłatna, tzn. w zamian otrzymuje się konkretne świadczenie. Jest nim takie działanie władcze ze strony państwa lub samorządu, które powoduje wzrost wartości danej nieruchomości. Następuje on przed nałożeniem opłaty, a samo obciążenie beneficjenta nie jest obowiązkowe. Przypadków jej wymierzania może być zatem kilka:a) uzbrojenie terenu, b) podział gruntu,c) scalanie gruntówWysokość opłaty adiacenckiej wynosi nie więcej niż 50% różnicy między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu. Wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej ustala rada gminy w drodze uchwały. Wartość świadczeń w opłacie adiacenckiejNa poczet opłaty adiacenckiej zalicza się wartość świadczeń wniesionych przez właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, w gotówce lub w naturze, na rzecz budowy poszczególnych urządzeń infrastruktury również serwis: NieruchomościJest istotne, iż o opłacie adiacenckiej w przypadku wzrostu wartości nieruchomości spowodowanym budową urządzeń infrastruktury technicznej można mówić jedynie w przypadku, gdy inwestycja nastąpiła z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi, albo opłatę ustaloną w związku ze scaleniem i podziałem nieruchomości, a także podziałem nieruchomości (art. 4 pkt 11 ustawy o gospodarce nieruchomościami). Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.Zgodnie z art. 145 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, wójt (burmistrz, prezydent miasta) może, w drodze decyzji, ustalić opłatę adiacencką m. in. po stworzeniu warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Wydanie decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie do trzech lat od dnia stworzenia warunków do Jeżeli posiadałeś grunt, który na przykład podzieliłeś na mniejsze działki – możesz być obciążony opłatą adiacencką. Opłata adiacencka to rodzaj opłaty za działania gminy, w wyniku których rośnie wartość Twojej nieruchomości – zazwyczaj działki. Opłata adiacencka może być nałożona przy podziale gruntów albo w sytuacji, gdy samorząd poprawi infrastrukturę w okolicy - zbuduje drogi czy kanalizację. Ustawa przewiduje, że organ samorządu może ustalić opłatę adiacencką, jeśli w wyniku inwestycji samorządu w infrastrukturę techniczną albo przy podziale i scalaniu gruntów wzrosła wartość nieruchomości - na przykład naszej działki. Nasze prawo dość wąsko określa zakres nakładów, które mogą stanowić podstawę wprowadzenia opłaty adiacenckiej. W innych krajach ten zakres jest szerszy i może dotyczyć również szkół, basenów, parków, budynków rekreacyjnych. Opłata nie jest ona obowiązkowa - urzędnicy mogą, ale nie muszą jej egzekwować - ustawa przewiduje okres 3 lat od chwili poprawy infrastruktury, w którym to okresie urzędnicy mogą podjąć decyzję o naliczeniu opłaty. Opłata jest naliczana od wzrostu wartości nieruchomości. Gmina może zażądać maksymalnie 50 % różnicy pomiędzy wartością nieruchomości przed wybudowaniem urządzeń zwiększających wartość, a wartością po ich wybudowaniu. Zmianę w wartości nieruchomości określa rzeczoznawca. Skontaktuj się z autorem porady Zadzwoń: 793 012 206 Zadzwoń: 793012206 Albo wyślij wiadomość Przeczytaj również Znaki opłaty sądowej ON-LINE Jeszcze jakiś czas temu znaki opłaty sądowej musiałeś nabyć w kasie sądu, a gdy pechowo trafiłeś na przerwę to czas potrzebny na załatwienie sprawy wydłużał się o ten spędzony na ławeczce w korytarzu sądu. Do tego przerwa w kasie niekoniecznie... Czytaj dalej Wakacje Kredytowe kredyt hipoteczny a MDM Bożena MyszczyszynKredytobiorcy mają wątpliwości dotyczące wpływu WAKACJI KREDYTOWYCH na kredyty MDM i okres 5 lat ograniczeń. Poniżej zamieszczam odpowiedź BGK z dnia r.: "Zawieszenie wykonania umowy, które może przysługiwać na mocy... Czytaj dalej Czy gwarantowany kredyt mieszkaniowy pomoże nabyć mieszkanie bez wkładu własnego? Krzysztof SzymańskiNie każdy, kto będzie chciał skorzystać z gwarantowanego kredytu mieszkaniowego będzie mógł to zrobić Program gwarantowany kredyt mieszkaniowy wystartował 27 maja. Jednak trzeba zastanowić się, czy aby na pewno jest on dobrym programem, w... Czytaj dalej Wykreślenie roszczenia o opłatę przekształceniową z księgi wieczystej Bożena Myszczyszyn Od dnia 1 stycznia 2019 r. w związku z wejściem w życie Ustawy z dnia z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów prawo użytkowania... Czytaj dalej Faktoring to produkt na czasy w których banki odmawiają firmom kredytów Krzysztof SzymańskiW czasie kryzysu, banki częściej niż zwykle odmawiają udzielenia finansowania firmom. Część podmiotów działających na rynku mierzy się z problemami finansowymi związanymi z zatorami płatniczymi. Dzieje się tak głównie w firmach usługowych, bo... Czytaj dalej Porozmawiaj z ekspertem Nasi eksperci: Znajdź eksperta w swoim mieścieW myśl art. 4 pkt 11 ilekroć w ustawie jest mowa o opłacie adiacenckiej, należy przez to rozumieć opłatę ustaloną w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym budową urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu Unii Podstawa prawna: art. 4 pkt 11, art. 98a, ust. 1a, art. 148 ust. 1-3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami , ustawa z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego , Uchwała Nr XXXV/857/2008 Rady Miejskiej w Bielsku-Białej z dnia w sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku podziału Jednostka odpowiedzialna: Wydział Nieruchomości Wymagane dokumenty: Postępowanie jest wszczynane z urzędu Termin załatwienia sprawy: Orientacyjny termin załatwienia sprawy wynosi 3 miesiące od wszczęcia postępowania. Opis: Zgodnie z art. 98a Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami opłata adiacencka może być ustalona jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek jej właściciela lub wieczystego użytkownika, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrosła wartość nieruchomości. Do ustalenia opłaty adiacenckiej przyjmuje się stawkę procentową obowiązującą w dniu, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale nieruchomości stało się prawomocne. Zgodnie z obowiązującą od dnia 23 lutego 2009r. Uchwałą Rady Miejskiej w Bielsku-Białej nr XXXV/857/2008 z dnia 23 grudnia 2008r. (Dz. Urz. Woj. Śląskiego z 2009r. Nr 21, poz. 541) w sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku podziału – stawka procentowa w Gminie Bielsko-Biała wynosi 30%. Ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Opłata adiacencka może być na wniosek właściciela nieruchomości rozłożona na raty roczne płatne w okresie do 10 lat. Warunki rozłożenia opłaty na raty określa się w decyzji o ustaleniu opłaty. Należność gminy z tego tytułu podlega zabezpieczeniu w tym przez ustanowienie hipoteki. Decyzja o ustaleniu opłaty stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej. Raty podlegają oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski. Etapy prowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej: Wszczęcie postępowania, Zlecenie rzeczoznawcy majątkowemu sporządzenie operatu szacunkowego określającego wzrost wartości powstały w wyniku podziału nieruchomości, Sprawdzenie operatów szacunkowych określających wzrost wartości nieruchomości oraz opinii określających brak wzrostu, W przypadku braku wzrostu wartości postępowanie jest umarzane, Zawiadomienie stron o możliwości zapoznania się z aktami sprawy i wypowiedzenie się co do zgromadzonego materiału dowodowego, Wydanie decyzji w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej. Tryb odwoławczy: Od decyzji wydanej w I instancji przysługuje stronom odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej, które strona wnosi za pośrednictwem Prezydenta Miasta Bielska-Białej w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. Uchwała z WNIOSEK POBIERZ
Wypełniając obowiązki wynikające z przepisów, gmina pobierając zaliczki na poczet opłaty adiacenckiej działać będzie jako organ władzy publicznej, a nie jako podatnik podatku VAT.
Natomiast zgodnie z art. 98a ust. 2 u.g.n. przepisów w zakresie opłaty adiacenckiej nie stosuje się przy podziale nieruchomości dokonywanym niezależnie od ustaleń planu miejscowego. Niestety, dotyczy to wyłącznie podziałów na mocy art. 95 u.g.n. Masz problem prawny? Kliknij tutaj i zapytaj prawnika › Odwołanie od opłaty adiacenckiej
Opłaty adiacenckie stanowią jeden z przejawów gospodarowania nieruchomościami w granicach administracyjnych gminy. Dotyczy to szczególnie zadań własnych związanych z zaspokajaniem potrzeb mieszkańców gminy . Regulacje prawne dotyczące tych kwestii zawarte są w przepisach ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - podstawowe informacje o opłacie adiacenckiej. - problematyka zysku ze zbycia nieruchomości jako przesłanki przy ustalaniu opłaty adiacenckiej. 2. Opłata adiacencka związana z budową urządzeń infrastruktury technicznej: - Przesłanki naliczenia opłaty adiacenckiej. - Tryb i zasady ustalania wysokości opłaty adiacenckiej.efKcPs3.
